libertyyy

Dzisiaj „Sylwek” więc wypadało by zrobić małe podsumowanie tego co się zdarzyło w tym dość pokręconym dla mnie rokuJ

Chcialbym podzielić się z wami taką refleksją........

Przed świętami odeszla moja koleżanka ze studiów. Niestety nie udalo jej się wygrać walki z rakiem......

Jej gwiazda zglasla na zawsze w tak mlodym wieku......

Pomimo, że nie bylem z nią aż tak związany.....taka informacja mówiąc wprost "porazila" mnie (nikt nie wiedzial o jej chrobie.....).

Nie chce pisać o szczególach.....każdy z was pewnie się domyśla co przeżyli najbliźsi......

Doszedlem do wniosku, że te życie jest k......tak kruche, że w mgnieniu oka osoba z twojego otoczenia może odejść.......szok.......

Wspomiając ją tego dnia, napisalem wiersz.

Oto on....

***

piękny ptak przemierzał świat

jego życie było pełne barw

trzepotał szczęśliwie swymi skrzydłami

iskra życia tliła się w nim dniami

tak wiele pragnął jeszcze zobaczyć

nie zdążył......

dokąd odleciałeś rajski ptaku???

gdzie twe gniazdo mój „nieboraku”???

zaśpiewaj nam znowu proszę

bo tej ciszy nie znoszę........

Puenta:

Bardzo wku..........mnie to wszystko, bo jest dla mnie niezrozumiale i poj.........!!!!!!!

.......Niestety życie musi się toczyć dalej....więc warto czerpać z niego ile się da......żyć chwilą.........

Powiem Wam szczerze, że ostatnio doszedlem do wniosku, że nie trzeba być "nie wiadomo kim", aby w wyrazisty sposób przedstawić swoją osobę.......:)
Jakiś czas temu w naszej sekcji karate kyokushin pojawil się z okazji zawodów o puchar polski zalozyciel tej odmiany karate Andrzej Drewniak. Następnego dnia przeprowadzal u nas na sali egzaminy na kolejne stopnie. Ale nie o tym chcialem napisać, lecz o zabawnej sytuacji, która miala wlasnie tam miejsce, przez co utkwilo to w mojej pamieci.

Otóż mniej więcej w polowie przeprowadzanego przez Drewniaka z pelnym zapalem i zaangazowaniem  egzaminu otwieraja się do sali gimnastycznej drzwi, a w nich ku mojejmu ogromnemu zdziwieniu wielka kurpulętna kobieta, czyli kochana Pani woźna. Na jej twarzy malowal się wyraz gniewu i oburzenia, a mimika twarzy wyrażala wielkie zdenerwowanie. Nie bacząc,  że na sali są ludzie zaslużeni dla kyokushina, przed którymi naprawdę można czuć respekt (przynajmniej ja tak sądze.....:) ), pokazala jaka z niej twarda i odważna kobieta:). Z jej piersi wydobyl się ryk:). Zaczela na cala sale krzyczec nazwisko naszego senseia Niedzwiedzia:) (tak przy okazji 3 dan...).

Cytuje:

Gdzie jest Niedzwiedź........????????

Wziąl klucz i nie oddal........

Na drugi raz go nie wpuszcze.....:)

Cóż za ekspresja byla  w tej kobiecie:)

Na sali cisza i konsternacja:). A nasz trener, potulny z miną niewinnego dzieciaka podbiegl do Pani woźnej, zacząl ją przepraszać i zapewniać, że się to więcej nie powtórzy. A nasza Pani woźna podpierając się za boki, niewzruszona przyjmowala przeprosiny:)

To się nazywa odwaga i duch prawdziwego wojownika:). Pelen szacunek i podziw dla Pani woźnej za twaradość charakteru i zdecydowanie w dążeniu do celu jakim bylo zdobycie upragnionego klucza do sali gimnastycznej:).

Muszę wam powiedzieć, że zrobila na mnie niesamowite wrażenie:)...........

.......Ciesze się, że zalożylem sobie wreszcie bloga.........od dawna pragnąlem to zrobić, lecz jakoś brakowlo mi czasu i chęci.....Przeczytalem blogi innych osób i doszedlem do wniosku, ze warto spróbowac......w końcu co mi tam.....zobaczymy co z tego bedzie......:)

Na poczatek chcialbym napisac wiersz mojego ulubionego poety Ks. Jana Twardowskiego, czlowieka, ktory prostymi slowami moze przekazac madrosci, tak "cholernie" potrzebne kazdemu z nas na codzien. Przy tym jest czlowiekiem niezwykle skromnym i ujmujacy swoja osobowoscia.

Oto on....

Jeśli milość

Najpierw nie chcieli uwierzyć

więc mówili do siebie

że ich milość za wielka

nieobjęta jak liście

za wysokie i bliskie

potem że to nieprawda

przecież tak jest ze wszystkim

lecz Ty co znasz ptaki po kolei

i buki zlote

wiesz że jeśli milość to tak jak wieczność

bez przed i potem